مقدمه : مرابطین متشکل از قبایل مسوفه ، لمتونه ، جداله ، بنی وارت ، تارجا ، لمته وجزوله ،از شاخه‌های قبیله بزرگ «صنهاجه» از بزرگترین قبایل بربر آفریقا بودند و درسرزمین میان جنوب مغرب اقصی تا سرزمین سودان پراکنده شده بودند و در اواسط سده پنجم وارد دشت مراکش شدند. و به «ملثمین» یعنی نقابداران نیز معروف بودند. در وجه تسمیه آنان به ملثمین "ابنخلدون" می‌گوید چون نقاب بر چهره می‌انداختند بدین نام خوانده شدند. و برخی دیگر معتقدند هنگامی که آنان در قرن سوم هجری به اسلام ایمان آوردند به علت اینکه در اقلیت بودند ناچار بر فرار شدند و برای در امان بودن از دست کافران نقاب می‌زدند.(وقتی نیمه پائین صورت انسان تا زیر چشمها پوشیده باشد شناسائی مشکل است )
و از هدف آنان عبارت بود از بازگشت به عقاید اسلام اولیه ، همراه با اصلاحات اجتماعی و خراجهایی که بوسیله حکومت‌های معاصر تحمیل شده بود. بنیانگذاران این نهضت در آغاز کار توفیق چندانی بدست نیاوردند و ناچار به خانقاه مستحکمی در یک جزیره در رودخانه سنگال عقب‌نشینی کردند؛ چون لفظ عربی که برای اینگونه خانقاه معمول بود «رباط» نام داشت، آنها «المرابطین» خوانده شدند. ومرابط در بعضی از منابع به معنای جنگجوی مرزنشین است .
مؤسس اصلی دولت مرابطین فردی بنام "یوسف بن تاشفین" بود. وی شهر «مراکش» را. بنیاد کرد و در حدود 1082م. تمام سرزمین کنونی مراکش و الجزیره را تصرف کرد.
|
|
فرمانرویان |
دوره |
| ۱ |
یحیی بن عمر |
447 یا 448 |
|
۲ |
ابوبکر بن عمر |
448-480 هـ |
|
۳ |
یوسف بن تاشفین بن تالاکاکین |
453– 500 هـ |
|
۴ |
علی بن یوسف |
500 - 537 |
|
۵ |
تاشفین بن علی |
537- 539 |
|
۶ |
ابراهیم بن تاشفین (امارتش چند هفته بیش نبود ) |
540 |
|
|
اسحق بن علی بن یوسف بن تاشفین 540 به حکومت رسید و به دست موحدان در مراکش کشته شد |
540 |